F.A.Q.2018-01-27T14:28:30+00:00

Veelgestelde vragen

Hoe kan ik mijn huisdier beschermen tegen de ziekte van Lyme?2018-01-27T14:53:05+00:00

Afhankelijk van de levenswijze van uw huisdier is er uiteraard ook meer gevaar op tekenbeten. Indien uw hond of kat niet vaak buiten komt is het voldoende om uw huisdier preventief visueel te controleren. Wanneer uw dier voornamelijk buiten vertoeft, is het aangewezen om preventieve producten te gebruiken zoals een tekenband en/of tekenproduct. Uiteraard is het ook nog van uiterst belang om uw dier regelmatig te controleren op teken. Voornamelijk rond de oren en de binnenkant, hals en kop, onder de staart, tussen de poten en de tenen.

Enkele teken dodende producten voor hond en kat:

Tekenbanden: Bolfo Propoxur, Seresto Imidacloprid + Flumethrine, Natuurlijk bio vlooienband.
Spot-on: Frontline (Fipronil + S-methopreen, Beaphar Bio natuurlijk.
Spray: Frontline (Fipronil), Flea Free (Fipronil)

Hoe kan ik me beschermen tegen de ziekte van Lyme?2018-01-27T14:50:53+00:00

Als je in het bos gaat wandelen doe je best een lange broek aan, een trui met lange mouwen en stop je uw broek best in je sokken. Doe ook zeker geen open schoenen aan. Een teek kan niet springen of vliegen en blijft lager dan een meter boven de grond. Doch is het echter aangeraden om kinderen te voorzien van een pet. Kinderen hebben omwille van hun speelse gedrag en lengte meer kans om een tekenbeet op te lopen ter hoogte van het hoofd. Het is aangeraden om op de aangelegde paden in een bos te blijven en niet in hoog gras te wandelen. Als je een boswandeling gemaakt hebt, doe onmiddellijk andere kleren aan en laat iemand anders je controleren op teken. Zeker op warme plaatsen op je lichaam, zoals oksels, lies en bilspleet.

Je kan eventueel een antitekenspray op je kledij spuiten. Er bestaan verschillende antitekenmiddelen, die teken afweren zoals onder meer: Natural Tick Deo, tekenmelk, DEET, Permethrin (enkel voor op kledij!). De doeltreffendheid hiervan is echter niet 100 %!

Hoe verwijder je een teek?2018-06-13T08:20:13+00:00

Wat te doen bij een tekenbeet?

Als de teek nog op je lichaam zit moet deze zo vlug mogelijk verwijderd worden, dit door met een pincet of tekenkaart zo dicht mogelijk tegen je huid (als het ware onder de teek zelf) te gaan en deze er dan traag maar loodrecht uit te trekken. Noteer de datum en de plaats van de beet. Neem eventueel een foto van de beet. Draai de teek er niet uit en gebruik geen zeep, anders kan de teek zijn maaginhoud ledigen! Het is belangrijk om binnen de 10 dagen naar de huisarts te gaan voor een standaard bloedtest en eventueel een antibioticakuur. Dit laatste hangt af van je huisarts zijn visie, want er bestaat nog geen standaard protocol in verband met het geven van antibiotica na een tekenbeet. De meesten schrijven pas antibiotica voor indien er sprake is van een rode kring (EM) en de bloedtest positief is. De bloedtest kan echter vals negatief zijn, omdat het soms een tijdje duurt voor men antistoffen aanmaakt. Het is aangewezen 2 weken later deze test nog eens opnieuw te doen indien er geen antibioticakuur werd voorgeschreven. Als je later symptomen krijgt zoals ernstige vermoeidheid, spierpijn, gewrichtspijn, maag-darmklachten,… en artsen weten er niet onmiddellijk raad mee, haal dan de datum en plaats van de beet aan en vermeld of je daar al dan niet een antibioticakuur voor gehad hebt.

Hoe verwijder je een teek?

Neem een puntpincet en zet die zo dicht mogelijk tegen de huid. Trek de teek recht naar boven, niet draaien!

Noteer de datum, de plaats van de beet en de plaats. Neem eventueel een foto van de beet.

We verkopen tekenkaarten waarmee u met het gleufje van de kaart, de teek met een glijdende beweging, correct uit de huid kunt trekken. Deze tekenkaart is een handig item om op zak te hebben en wordt geleverd met instructies. Indien gewenst kunt u ze aanschaffen via onze webwinkel.

Wat zijn teken?2018-06-13T08:20:57+00:00

Een teek is geen insect. In het larfstadium hebben ze 6 poten, maar eens in het nimfstadium hebben ze 8 poten. Ze horen bij de klasse van spinachtigen onder de stam van geleedpotigen. Er zijn twee soorten teken: zachte teken (zonder schild) en harde teken (met schild).

De grootte van de teek hangt af van het stadium waarin de teek zich bevindt, maar hoe dan ook zijn teken niet groot. Een tekenlarve is nog geen millimeter groot. Een nimf 1 – 1,5 millimeter en een volwassen teek is ongeveer 2,5 tot 4 millimeter groot. Ze kunnen echter wel driemaal zo groot worden bij het voeden. Zo kan een vrouwtje wel 1 cm worden na het voeden!

Grootte

Grootte van een teek

Stadia

Teken doorlopen vier ontwikkelingsstadia. Vrouwtjes leggen grote hoeveelheden eieren, wel tot 2000, waarna ze sterft. De eitjes worden larven waarna ze veranderen in een nimf en daarna volwassen worden. De cyclus duurt doorgaans één tot twee jaar. De transformatie vindt plaats door het vervellen van het ene stadium in het volgende, na een maaltijd. Na een maaltijd kan de teek afvallen en op de grond vervellen of dit op de gastheer doen om daarna van hetzelfde levend wezen bloed te zuigen. Hierbij kunnen ze ziektes overbrengen. Teken zijn vectoren, levende wezens die ziekteverwekkers overdragen naar mens en dier zonder zelf ziek te worden.

Er zijn verschillende soorten teken bekend, wel een 800 tal soorten wereldwijd. In België en Nederland zijn er een klein aantal soorten bekend waaronder meer Ixodes ricinus, Genus Rhipicephalus en Genus Dermacentor. Er zijn een 100 tal soorten in staat om pathogenen over te brengen. De Ixodes Ricinus brengt voornamelijk de ziekte van Lyme over.

Waar vertoeven teken?

Teken zijn meestal inactief tijdens de winter. Ze houden van een warm, vochtig klimaat en leven graag in de nabijheid van potentiële gastheren. Ze vertoeven graag in grassen, struiken, bossen en duinen.

Hoe voeden teken zich?

De teek wacht op een geschikte gastheer om zich te voeden, waaronder dus ook de mens. De teek zet zich vast in de huid via een hypostoom (een steekapparaat voorzien van weerhaken).

Het speeksel van de teek is voorzien van een verdovende stof en anti bloedstollingsstof. Hierdoor wordt een tekenbeet vaak niet opgemerkt. Terwijl de teek bloed zuigt worden de mogelijks aanwezige pathogenen overgebracht op de gastheer. Helaas is het aantal geïnfecteerde gastheren drastisch toegenomen in de loop der jaren en neemt het ondertussen al epidemische vormen aan.

Titel

Ga naar de bovenkant