Een teek is geen insect. In het larfstadium hebben ze 6 poten, maar eens in het nimfstadium hebben ze 8 poten. Ze horen bij de klasse van spinachtigen onder de stam van geleedpotigen. Er zijn twee soorten teken: zachte teken (zonder schild) en harde teken (met schild).
De grootte van de teek hangt af van het stadium waarin de teek zich bevindt, maar hoe dan ook zijn teken niet groot. Een tekenlarve is nog geen millimeter groot. Een nimf 1 – 1,5 millimeter en een volwassen teek is ongeveer 2,5 tot 4 millimeter groot. Ze kunnen echter wel driemaal zo groot worden bij het voeden. Zo kan een vrouwtje wel 1 cm worden na het voeden!
Grootte
Stadia
Teken doorlopen vier ontwikkelingsstadia. Vrouwtjes leggen grote hoeveelheden eieren, wel tot 2000, waarna ze sterft. De eitjes worden larven waarna ze veranderen in een nimf en daarna volwassen worden. De cyclus duurt doorgaans één tot twee jaar. De transformatie vindt plaats door het vervellen van het ene stadium in het volgende, na een maaltijd. Na een maaltijd kan de teek afvallen en op de grond vervellen of dit op de gastheer doen om daarna van hetzelfde levend wezen bloed te zuigen. Hierbij kunnen ze ziektes overbrengen. Teken zijn vectoren, levende wezens die ziekteverwekkers overdragen naar mens en dier zonder zelf ziek te worden.
Er zijn verschillende soorten teken bekend, wel een 800 tal soorten wereldwijd. In België en Nederland zijn er een klein aantal soorten bekend waaronder meer Ixodes ricinus, Genus Rhipicephalus en Genus Dermacentor. Er zijn een 100 tal soorten in staat om pathogenen over te brengen. De Ixodes Ricinus brengt voornamelijk de ziekte van Lyme over.
Waar vertoeven teken?
Teken zijn meestal inactief tijdens de winter. Ze houden van een warm, vochtig klimaat en leven graag in de nabijheid van potentiële gastheren. Ze vertoeven graag in grassen, struiken, bossen en duinen.
Hoe voeden teken zich?
De teek wacht op een geschikte gastheer om zich te voeden, waaronder dus ook de mens. De teek zet zich vast in de huid via een hypostoom (een steekapparaat voorzien van weerhaken).
Het speeksel van de teek is voorzien van een verdovende stof en anti bloedstollingsstof. Hierdoor wordt een tekenbeet vaak niet opgemerkt. Terwijl de teek bloed zuigt worden de mogelijks aanwezige pathogenen overgebracht op de gastheer. Helaas is het aantal geïnfecteerde gastheren drastisch toegenomen in de loop der jaren en neemt het ondertussen al epidemische vormen aan.
